Het eiland

zondag 11 mei 1986

Stille Oceaan

 

Het eiland is prachtig! Het is zelfs nog veel mooier dan ik verwacht had. Deze morgen rees het op uit het eindeloze blauwe water. Ik was met de zon opgestaan, zoals meestal. Tot gisteren dacht ik dat de zonsopgang op volle oceaan nergens mee te vergelijken is. Nu weet ik dat dit eiland het zelfs nog overtreft.

Eerst was het een klein donker puntje aan de horizon. Ik zag het pas toen Olle, aan het roer, het me aanwees. We waren op dat moment samen met Kathy en Jerry, de twee Canadezen, als enigen aan dek. Zij stonden vannacht in voor de zeilen. De rest is nog te zeer gewend aan het leven onder elektrisch licht. Ze staan laat op en gaan laat slapen.

Naarmate de ochtend vorderde werd het eiland groter en beter zichtbaar. Ik heb denk ik uren achter elkaar over de reling gehangen om het beter te zien, zo opgewonden was ik. Waar kan ik beginnen met het te beschrijven? De kleuren zijn verbluffend. Zo helder, zo puur! Je beseft pas hoe grauw technologie het leven maakt als je zo'n ongerepte natuur hebt gezien. Alle woorden die ik voor de kleuren kan gebruiken schieten tekort. Ik kan alleen proberen ze te beschrijven met hun fletse, zieke broertjes in de moderne maatschappij.

Voorbij het mooie appelblauwzeegroene water is er het heldere oranjebruin van het strand. Fijne, perfect ronde korrels, die zacht aanvoelen als je je handen erdoor laat gaan (dat wist ik toen nog niet, pas nadat we waren aangemeerd). Waar het strand eindigt, begint het perfecte donkere, zachte bruin van de boomstammen. Daarboven de groene palmboombladeren en tenslotte de perfecte blauwe lucht. Zelfs het ene wolkje dat ik vandaag al heb zien passeren was zo'n puur wit dat al het wit dat ik eerder al heb gezien een slechte grap lijkt.

Het duurde zo lang voor we er eindelijk waren, en tegelijk was het de perfecte gelegenheid om het eiland goed te bekijken. Nadat we ons hier echt hebben gevestigd, zullen we nooit meer ver weg gaan met de boot. We zullen dus nooit meer van op deze afstand kunnen kijken.

Een paar uur na de middag bereikte de boot het strand. Olle heeft de taken meteen goed verdeeld. Hij is een geboren leider. Ik ben zo blij dat ik de kans kreeg om hiermee mee te gaan, om terug de aloude manier van leven te helpen herstellen, althans op ons kleine stukje van de wereld.

Ik heb geholpen met de voorlopige beschutting op te bouwen. Het was zwaar werk, maar nuttig, en uit mijn eigen handen. Het grootste deel van de groep zit nu aan het avondeten. Sommigen, zoals ik, hebben snel gegeten. Voorlopig hebben we fruit van vlakbij het strand gecombineerd met een paar broden die nog in het schip waren meegenomen. Als ik het goed tel zijn er nog drie mensen niet terug. Ze zouden het eiland verkennen. Ik ben benieuwd wat ze gevonden zullen hebben. Er is al zo veel ontdekt en ik weet zeker dat er nog veel meer te zien is!

Morgen begint het echte werk. Het opzetten van echte woningen, het uitbouwen van manieren om voedsel te verbouwen. Met zo'n drukke dag voor de boeg kan ik maar beter genoeg slaap nemen.

 

Alicia